ဇာတ္နာ

နာမက်န္းတဲ့ ေဟာ့ဒီညေနခငး္မွာ..

တိမ္ေတြက..ငိုေနၾကလို႔.......

ငါ့ရင္ထဲက...ေခါင္းေလာင္းသံေတြ....ဆူညံ...

ေကာင္မေလးရယ္.....ေလႏွင္ရာ..လြင့္ပါးသြားခဲ့တာ...

အခု..ဘယ္ဆီမွာလည္း.......

ေရာက္ရာအရပ္က.....တစ္လွမ္းခ်င္း...လာခဲ့ပါ...

ကံဆိုတာ......ျပန္ၿပီးေမးေနရမယ့္အရာမဟုတ္ဘူးေလ..

တို႔အတူ.....အေနာက္ၿမိဳ႕ရိုးမွာ...မိုးခိုၾကရေအာင္...

ဒီေန႔က ..မေန႔က လို..မဟုတ္ဘူး....တစ္ရက္ ႀကီးရင့္လာၾကတယ္...

ဘာေတြမ်ား....ေၾကာ္ျငာစရာရွိလည္း....

ေတာက္တိုမယ္ရ.....အိပ္မက္ေတြ.....ပိုမ်ားလာတယ္.....

ရင္ဘတ္နဲ႔..မဆန္႕ေတာ့ဘူး.......မဆန္႕ေတာ့ဘူး...

ေနညိဳရင္ေလပဲပ်ဳိရေတာ့မွာလား.....

ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ....မီးေတာင္ကေတာင္..ၿငိမ္ေနႏိုင္ေသးတာပဲ...

တစ္ကယ္ေတာ့..ငါက.....စကားတစ္ခြန္းေျပာၿပီး...ပြဲသိမ္းသင့္တာပါ

အခုေတာ့..ငါ့ဇါတ္ကို ငါ..ႏိုင္ေအာင္မကႏိုင္ဘူး..

အၿငိမ္မေနတတ္တဲ့ ရင္ဘတ္ရယ္.....

သစ္ရြက္ေလးေႀကြတာေတာင္...တုန္လႈပ္ေနေရာလား...

ခံစားခ်က္ကို ေစ်းမတင္သင့္မွန္းသိပါတယ္...

ရဲရဲေတာက္ခ်စ္ခဲ့ၿပီးမွ.......ခ၀ါခ်ခဲ့ရတာမ်ဳိးေပါ့....

ရင္ထုၿပီးမွ..နာပါတယ္.....။

ဇီဇာ