အသိရွိတယ္...
သတိရွိတယ္...
မရွိတာဆိုလို႔..
အမိရယ္...
ခင္ဗ်ားေလးရဲ႕ ယိုးမယ္ဖြဲ႕နားလည္းမႈေပါ့..
ေ၀သီေနတဲ့.ပန္းပြင့္ေတြေပၚ..
ပြင့္ေနတဲ့..ႏွင္းဆက္ေရေတြလို...
ငါတို႔လည္း..ခမ္းေျခာက္ျပယ္လြင့္ၾကရ..
ရင္ထဲရွိတဲ့အတိုင္းပါပဲ....
ပြင့္လင္းလိုက္ပါတယ္....
အခ်ိန္မတိုင္ခင္..ရိတ္မသိမ္းပစ္ရန္...
ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္......
တံခါးေခါက္တယ္.....
ဖြင့္တယ္..ၿပီးေတာ့ျပန္ပိတ္တယ္.....
ဧည့္သည္ေတြအားလံုး..အိမ္ျပန္ၾကရသည္...
“ေရာက္ရာအရပ္က...လွည့္ျပန္ခဲ့ပါ”
ေနာက္ဆံငင္..ေၾကာ္ျငာမ်ားေတြ႕မိပါေလသလား....
ကိုယ့္ကိုကိုယ္တီးခတ္လိုက္ၾကရံုျဖင့္....
သံစဥ္ေတြအားလံုး....မိုးလင္းခဲ့ပါၿပီ...
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး..အားလံုး....
အေတာင္ပံ...ျဖန္႔ၾကရံု......။
0 comments:
Post a Comment