ဒီေထာင့္မွာ...ငါ့ေနရာက အမွား...
ေနာက္ထပ္တစ္ေထာင့္ကို.......ေရြ႕မယ္..
က်ဥ္းၾကပ္မႈ.........စိတ္ေစတသိုက္.....ေစးထန္ပစ္ခဲ
မိုက္လံုးႀကီးခ်င္တယ္ဗ်ား.................
ဘယ္သူ႕ကိုမွ......ၾကည့္ေနစရာမလိုဘူး............. မေသခ်ာတာေတြကို.....ေကာင္းကင္လုပ္ရင္း.......ေခါင္းငုတ္..တိတ္တိတ္ေလးေန.......
ေဘာင္မ၀င္ဘူး.........ဆာေလာင္မႈေတြက.....
ေလးလံလြန္းတယ္....................................
ေရႊမရွိဘူး...........ေငြမရွိဘူး..........အိမ္မရွိ ယာမရွိ....
မိတ္ေဆြမရွိဘူး.........အေပါင္းသင္းမရွိ ေဆြမ်ဳိးမရွိ..
ခ်စ္သူရီးစားသနာ မရွိဘူး.........ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မရွိဘူး....
ဒါကို ...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆဲြ ဆိတ္ၾကည့္ၿပီး.....အိပ္မက္လား..တစ္ကယ္လားဆိုတာကို.....
ခြဲျခမ္းဖို႕.........၀ါသနာက...............မရွိျပန္ဘူး.....................
နားလည္ေပးရမွာလား...........ကား၀ယ္ေပးရမွာလား..လို..........စကားလံုး..အတြန္႔မ်ား...
ေသးသိမ္မႈက ဘာလည္းဗ်..................ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနတာလား..................
အပ်က္ပ်က္ျဖစ္ေနမွာေတာ့ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္လည္း.....ထြက္ပါေစေတာ့.......
အေကာက္အေကြ႕ေတြ............အေျဖာင့္အတန္းေတြက.....အေၾကာက္အလန္႔မရွိဘူး...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂရုစိုက္လိုက္ရင္.............မ်ဥ္းေစာင္းမွာ ေျခတင္လို႔ရပါၿပီ............
အိပ္မက္ဆိုတာကေတာ့.ညရင္ ေပါက္ခ်လာတာပါပဲ..............
မမက္ခ်င္လို႔.မ်က္စိစံုမွတ္ၿပီး..........................အိပ္ပစ္လိုက္ပါ...........
မနက္ျဖန္မိုးလင္းရင္..................ဒီေန႔ဆိုတာက.....ေရႊရည္စိမ္ ဘ၀ျဖစ္ေနတယ္
ဘာမ်ားဖက္တြယ္ျဖစ္ေနခဲ့မိတာလည္း...............................
တစ္ကယ္ဆိုရင္.ကၽြန္ေတာ္လည္း................
ေမ့ပစ္လိုက္သင့္ၿပီ...................။
0 comments:
Post a Comment