ရင္ဘတ္ထဲက အၾကြင္းအက်န္မ်ား

ကိုယ္တိုင္ မသိခဲ့တာက စတာလား
လြမ္းႀကီးေရ.........
မေန႕က မင္းနဲ႔ ငါ ဘာေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကလည္း
ေရာက္တတ္ရာရာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္
ေလးနက္တာေတြနဲ႕လည္း ေပါ့ပါးခဲ့ၾကတယ္
ေပါ့ပါးပါးေလးေတြကိုလည္း ေရႀကီးခြင္းက်ယ္ခဲ့ၾကတယ္
လြမ္းႀကီးေရ..........
ငါတို႕က မႏူးမနပ္ေလးေတြပါကြာ
ထူးၿပီး ထပ္ေျပာခ်င္တာက
မင္းေကာ ငါေကာ ဘာမွ မဟုတ္ၾကဘူး
ေနရာေသးေသးေလးမွာ
ထင္ရာေတြ ေရးျခစ္ေနခဲ့ၾကတယ္
ျမင္တာေတြ ေတြးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္
နထင္ေသြးေရာက္ ေပါက္ပန္း ၄၀ ပြင့္ခဲ့ၾကတယ္
လြမ္းႀကီးေရ..............
တကယ္ေတာ့ မင္းေကာ ငါေကာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေပ်ာက္ေနတာ သတိမထားမိခဲ့ၾကဘူး
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ရွာေနတာလည္း မေတြ႕ခဲ့ၾကေသးဘူး.......
မိုက္လံုးႀကီးေနခဲ့ၾကတာလည္း မသိခဲ့ၾကဘူး...........။
လမင္းကေျပာတယ္........
ခရီးထြက္ရမယ္တဲ့........
ငါတို႕က ခရီးသြားေတြပဲေလ
ခရီးေတြထဲ ခရီးေတြ ဆက္
ခရီးေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔
ေလာက အတိမ္းအေစာင္းထဲ
ေဒါင္က်က် ျပားက်က် အခန္းဆက္ ေန႔ရက္မ်ားထဲ
ပန္းတိုင္လား ဘာလားမသိ
ေ၀၀ါးလြန္းတဲ့ အနာဂတ္ထိခ်က္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ထဲ
ခရီးေတြ သြားေနၾကဆဲပဲ.........
ေျခလွမ္းမ်ား ဘယ္ကိုလည္း...........။
လြမ္းႀကီးေရ.........
မင္းရင္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို
စာေစာင္ေတြနဲ႔ လက္ေပြ႕ေရာင္းလိုက္ပါလား
ရင္ထဲ ေပါ့ပါးသြားတာေပါ့
ငါတို႕ ရင္ဘတ္ေတြက ေလးနက္တတ္လြန္းၾကတာ မေကာင္းဘူးကြာ
ထစ္ခနဲ႔ဆို အိပ္မက္ေတြ မိုးလင္းပစ္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းနဲ႔ ငါ့ရင္ဘတ္ေတြအေၾကာင္း
ညီမွ်ျခင္းထိုးဖို႕ ပံုေသနည္း မရွိဘူး
ကိုယ့္၀မ္းနာ ကိုယ္သာ သိေပါ့ကြာ
အထာမက်ေသးတဲ့ ေလာကမာယာထဲ
ဖဲ့ေပးလိုက္ရတဲ့ စိတ္ေတြ က်န္ေသးရဲ႕လား
လံုးပါးပါးခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား ေသးေသးေလးထဲ
ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းမိလိုက္တာလည္း အခါခါ
ၾကာၾကာ၀ါးမယ့္ သြားအတြက္ အရိုးက ျဖတ္မ်ဥ္းလား
ျပႆဒါး မလြတ္ကင္းတဲ့ ရင္ခုန္သံမ်ား
ခ်စ္ျခင္းမွာ အမုန္းေရာင္အနားသတ္နဲ႔
အလြမ္းဆိုတဲ့ တံဆိပ္ ကပ္ခံထားရတဲ့ ရင္ဘတ္
ျပန္ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပက္ပက္စက္စက္ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔
လြမ္းႀကီးေရ...............
အခါခါေသဖူးတဲ့ ခ်စ္ျခင္းမွာ ရွင္သန္ခြင့္ဆိုတာ
ဘယ္သူ႕လက္ထဲမွာ လို႕ သင္ရိုးညႊန္ခ်င္လည္း.............။
ဒႆန အကန္းေတြထဲ
ငါတို႕ေတြက စံုလံုးကန္းေနၾကေတာ့မွာလား
ကိုယ့္ျမင္းကိုယ္စိုင္းၾကမယ္ စစ္ကိုင္းမေရာက္ခ်င္ေန
ကိုယ့္သေဘာ ကိုယ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ လူေတြထဲ
အျမင္မတူ ကြဲလႊဲ ဘာသာျပန္ဖို႕ ခက္တဲ့ လက္ညႈိးေတြ
ေခါက္ထားလိုက္ သူငယ္ခ်င္း.....
ခ်ီးမႊမ္း ကဲ့ရဲ႕ ခုႏွစ္ရက္ ျပဇါတ္ထဲ
မီးစင္ၾကည့္က.........
လက္ခုပ္သံလည္း မလိုဘူး
အားေပးသံလည္း မလိုဘူး.....
ပြဲၿပီးရင္ မီးေသသြားၾကတာ ႀကိဳသိထားတာပဲ
ဘာကိုမ်ား လြမ္းျခင္း ဖြဲ႕ရအုန္းမွာလည္း....
သူငယ္ခ်င္း လြမ္းႀကီးေရ.........
လူဆိုတာ ယူစရာနဲ႔ ေပးစရာ ႏွစ္ခုၾကား
ျဗာမ်ားေနတဲ့ သတၱ၀ါပါ...........
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စာဖြဲ႕ၿပီး.......
အသာေလး ႏွက္ေနလိုက္...........။
ရတာမလို လိုတာမရနဲ႔
ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ သိလိုက္ရတယ္
ငါတို႕ လူမျဖစ္ေသးဘူး.........
သူငယ္ခ်င္း လြမ္းႀကီးေရ................။
သူငယ္ခ်င္း လြမ္းပိုင္ရွင္ သို႕............အမွတ္တရ
(ေသးတိမ္တဲ့ ေထာင့္တစ္ေထာင့္က ဇီဇာ)
6.3.2012(liolem) PK (internet shop) Night 11:58